Sözde Ermeni soykırım yalanları, 47 ülkeye dağılmış toplam 6,5 milyonluk Ermeni diasporasının çabaları sonucunda geniÅŸ bir kitle tarafında genel kabul görmüştür. Bugün dünyada Ermenistan dışında 20’den fazla ülke parlamentosu, yerel parlamentolar ve çeÅŸitli ulusal/uluslararası kuruluÅŸlar tarafından bu sözde soykırım palavraları siyasi gerekçelerle kabul edildiÄŸi görülmektedir.

DiÄŸer taraftan tehcire giden süreçte DoÄŸu Anadolu bölgesinde Müslüman halkın Ermeniler tarafından uÄŸradığı katliamlar ile 1905-1918 yılları arasında Ermenilerin Azerbaycan’da yürüttüğü etnik temizlik ve katliamlar görmezden gelinmiÅŸtir. Bugün soykırım olarak 100 yıl önce Osmanlı topraklarında yaÅŸananlar hatırlanarak Ermenilerin maÄŸdur ve masum olduÄŸu havası yaratılırken, daha 32 yıl önce yaÅŸanan Hocalı’daki katliam pek de akla getirilmemektedir.

Emperyalist ülkelerin kışkırtmaları ile oluşturulan yapay Ermeni meselesi çerçevesinde Birinci Dünya Savaşı öncesinde Türklere yapılan Ermeni suikastları, kundaklamalar ve isyan hareketleri kendi içinde 1880-1883, 1894-1897 ve 1912-1915 olarak üçe ayıranlar vardır.

Ermeni meselesi ve sözde soykırım iddiaları Ermenistan’ın Sovyet yönetimi altına girdiÄŸi 1920 yılından itibaren 1960’lı yıllara kadar gündeme gelmemiÅŸ olmakla birlikte, Avrupa ve Amerika’da propaganda faaliyetleri devam etmiÅŸ ve toplumsal altyapı oluÅŸturulmaya çalışılmıştır. 1965’te sözde soykırım kurbanlarını anmak maksadıyla düzenlenen tören ve açılan anıtlar ile bu konu yeniden gündeme gelmeye baÅŸlamıştır. TaÅŸnaksutyun Partisi bu tarihten sonra yurtdışında yaÅŸayan Ermenileri organize etmeye baÅŸlamıştır. 1967 yılında TaÅŸnaksutyun Partisi Avrupa devletlerinin sözde Ermeni soykırımına yaklaşımlarını eleÅŸtirerek Türkiye ile beraber Avrupa devletlerini de sözde soykırımdan sorumlu tutmuÅŸtur.

Türkiye, Osmanlı devletinin ardılı olarak kuruluÅŸunu uluslararası topluma kabul ettirdiÄŸi tarih olan Lozan’dan almıştır. Bu kapsamda Ermenilerin bir tazminat temin etmesi mümkün deÄŸildir. Bunun nedeni;
1) Lozan Antlaşması ile 1920 yılından önce işlenen suçlar ve faillerine genel af ilan edildiği,
2) Bu fiiller zamanın uluslararası hukukuna göre suç kabul edilmediği,
3) Fiillerin 1948 Sözleşmesi öncesi tanımlanmadığı,
4) Bu konuda sorumlu tutulabilecek bireylerin artık hayatta olmadığından dolayı yargılanabilecek suçlu bulunmamaktadır.

Her fırsatta Türkiye’yi köşeye sıkıştırmayı amaçlayan Ä°htilaf devletlerinin, 1915 ve sonrası dönemlerde vuku bulduÄŸu iddia edilen eylemlerden Türkiye’yi sorumlu tutmak istemiÅŸ olsaydı Lozan AdlaÅŸması’na bu konuda hüküm koyacağı kaçınılmazdır.

Tazminat talepleri açısından, Lozan Antlaşması gereğince, Türkiye ne hukuki, ne maddi, ne de cezai olarak, 1915 olaylarından sorumlu tutulamayacaktır. Tüm bunlara rağmen tarihi vaka, tarihçiler tarafından incelensin, arşivlerimizi açıp inceleyelim, cevabımızın kabul görmemesi ayrı bir tartışma konusudur. Diğer taraftan devam eden katliamları veya göz önünde olmuş olanları, gözlerini kapayanların görmedikleri ve aslında bilmediklerini de görmüş gibi devamlı dile getirmelerini ise açıklamak kolay değildir.

Türkiye’nin bu önyargılı kesime karşı yine de yapması gerekenler;
1) Ermeni soykırımı yapıldığına dair kararlar alan parlamentolara sığ tepkiler yerine Kamuoyu(Grass Roots) Hareketi, Karar Alıcılara Bilgi sunma, Maddi Destek Sağlama, Seçmenlerle Tanışma, Lobiler Arası İşbirliği, Profesyonel Lobi Şirketlerinden Faydalanma, Medyayı Etkin Kullanmak, Sosyal Lobicilik, Siyasi Karar Alıcılar İle Dostluk Kurma gibi yöntemlerin Türkiye tarafından da geliştirilmesi ve uygulamaya sokulmasının,
2) Hristiyan teması ile Ermeni meselesini sorgusuz kabul eden devletlerin karşısına konuyu anlatabileceğimiz Müslüman devletlere yönelik lobi faaliyetlerinin yürütülmesinin,
3) Amerika ve AB ülkelerinde yaşayan Türklerin siyasi, kültürel ve ekonomik kalkınmalarını sağlayacak politikalar geliştirerek aktif siyaset içinde olmaları teşvik edilmesinin,
4) Türkiye’nin tezini anlatacak görsel ve yazılı basın yanında akademik çalışmalara da ağırlık verilmesinin,
5) Resmi ve resmi olmayan ilişkiler ile karar mekanizmasına bulunan kişilerle diyalog yolları geliştirilmesinin,
6) Yurt dışında faaliyet yürüten örgütlerin bu konuda bilinçlendirilmesinin ve senkronize edilmesinin,
7) Osmanlı arşivlerinin yabancı araştırmacıların rahat ulaşıp anlayabilecekleri şekilde internet ortamında paylaşılmasının,
8) Sözde Soykırım Enstitüsü’nün kurularak bu konuda çalışmalara yön verilmesinin faydalı olacağı deÄŸerlendirilmektedir.

Ermeniler’in önümüzdeki yıllarda soykırım iddiaları temelinde faaliyetlerini sürdüreceÄŸinden hareketle, Türkiye’nin, gerçeklerin bir gün ortaya çıkacağını beklentisine saplanmak yerine, gerçekleri ve haklılığını her ortamda ve her ÅŸeye raÄŸmen dile getirmesi gerekmektedir.

Ermeni yalanlarını iftiralarını çürüten bilgi ve belgelerin bulunduğu site:
//factcheckarmenia.com/home/tr