Üzüntü, melankoli veya keder durumu insanı depresif yapar.

Depresif kişi kendini yorgun, üzgün, tembel, sinirli, motivasyonsuz ve sabit fikirli hissedebilir.

Depresif kişiler, çevresi ve bakımını üstlenenler üzerinde de olumsuz etkiler oluşturur. İntihar girişimi sonucu ölüm oranı yüzde 15 olan ve intihar sonucu ölümlerin yaklaşık yüzde 50’sinden sorumlu olan Majör depresif bozukluğun toplumsal maliyeti oldukça yüksektir.

Hastalık esnasında kişide ruhsal açıdan, ani sinir bozuklukları, aşırı kaygı ve korku, özsaygı bozukluğu görülür. Fiziksel etkileri ruhsal semptomlara bağlı olarak, aşırı kilo kaybı, sinirsel mide bozuklukları, kusma, aşırı terlemedir.

Hayattan zevk alamama, ilgi azalması, odaklanma sorunu, dikkat azalması ve buna bağlı unutkanlık, kararsızlık, değersizlik hissi, suçluluk hissetme, intihar düşünceleri, karamsarlık gibi bilişsel belirtilerin yanında uykuda artış ya da azalma (bu durum daha çok uykuya dalmakta güçlük ve her zamanki uyanma saatinden 1-2 saat erken uyanma ile kendini gösterir) iştahta azalma ya da artış, enerji azlığı, yorgunluk, psikomotor retardasyon denilen hareketlerde yavaşlama, (bazen artış gösterebilir) cinsel istekte azalma olarak kendini gösterir.