Misophonia en basit tanımla sesten nefret etmedir ve tedavisi bulunmayan bir rahatsızlıktır.

Yüksek ya da yumuşak olan belirli seslerden kaynaklanan bir nörolojik bozukluktur.

Tırnak kesme, diş fırçalama, yemek yeme, nefes alma, koklama, konuşma, hapşırma, esneme, yürüme, sakız çiğneme, gülme, horlama, ıslık, televizyon sesi veya öksürük gibi sıradan sesler Misophonia olan insanların en çok rahatsızlık duyduğu ve öfkelendiği seslerdir.

Bazıları ayak ve vücut hareketleri gibi göz ucuyla gözlemlenebilir görsel uyarılardan da etkilenir. Yoğun kaygı ve kaçınma davranışı gelişebilir, sosyalliğin azalmasına yol açabilir. Bazıları da gördüğü görsel veya işitsel davranışları taklit etme zorunluluğu hissedebilir.

Kulak çınlaması olan hastalar arasında, 2010 yılında yüzde 10 oranında ölçülürken bazı anketler yüzde 60 oranında bir yaygınlık olduğunu öne sürer.

2013 yılında Hollandalı bir araştırmacı çalışmasında misophonia olan 42 hasta deneğin, Obsesif-Kompulsif Kişilik Bozukluğu dışında çoğu psikiyatrik bozukluklar için düşük bir yaygınlık oluşturduğunu buldu.