Bir gün lazım olur diye çöpe atılması gereken aklınıza gelebilecek ne varsa örneğin pet şişe kapakları, su şişeleri, faturalar, kağıtlar, kumaş parçaları, bozuk kırık eşyalar vb. gibi cisimleri evden çöpe attırmayan, başkalarının kullanmadığı eşyaları toplayanların hepsinde, biriktirme, istifçilik hastalığı (Dispozofobi) yani önemsiz eşyaları, toplama ve saklamak gibi psikolojik bir rahatsızlık bulunmaktadır.

Bu biriktirmeyi yapanlar için sıklıkla yaşlılık ya da zamanında yokluk çektiği için böyle yaptığı zannedilir ancak gerçekte durum öyle değildir. Bu kişilerde biriktirme hastalığı bulunmaktadır. İstifçilik hastalığı bulunan kimseler, bu tür bir hastalığı olduğunun farkında bile değildir.

Bu hastalık işe yarayan veya yaramayan her türlü eşyayı biriktirmekle başlıyor. Atmayalım saklayalım bir gün lazım olur denilerek başlayan bu rahatsızlık sonucu evler zamanla ufak çöp dağlarının bulunduğu kötü kokan yerlere dönüşüyor.

Biriktirme Hastalığı, çok sık görülen bir hastalık değildir. Genellikle çocuklukta başlasa da yetişkinlik dönemine kadar fark edilmediği olur. Gereksiz eşyaları biriktirme eğilimi olan insanların genellikle kompulsif biriktirme hastalığı olan akrabaları olur.

Bu kişiler asla kullanmayacakları şeyleri toplamaktan zevk duyar. Bir şeyleri elinden çıkarmakta zorlanır. Dağınıklık yüzünden evlerinin büyük bir bölümünü kullanamaz. Eşyaları düzensiz olur.