Araştırmalara Göre Para İnsanlara Motivasyon Sağlamıyor

Motivasyon hakkında bilinen yanlışlardan biri para verildiğinde insanların tıpkı farelerin labirentte yönlendirilmesi gibi istenilen şekilde kontrol edilebileceğinin zannedilmesidir.

Amerikan Duke Üniversitesi Profesörü Dan Ariely, lezzetli bir deneyle paranın herkes için en önemli unsur olup olmadığını test etti.

İsrail’de bir teknoloji şirketinde bu konuyla ilgili bir deney gerçekleştirildi. Deneyde şirket çalışanları her biri ayrı bir motivasyon kaynağı içermek üzere, 4 gruba ayrıldı. Dördüncü grup sadece kontrol grubu olarak diğer gruplarla kıyaslamak için belirlendi.

A grubuna hedefe ulaştıklarında pizza kazanacakları belirtildi. B grubuna yaklaşık 90 TL nakit para ödülü verileceği belirtilirken, C grup çalışanlar patronlarından bol bol övgüler aldı. (Kıyaslama yapılacak olan dördüncü gruba ise hiç bir ödül verilmedi.)

Araştırmayı takip eden haftada ilk günün ertesinde, pizza alan A grubunun verimliliği dördüncü gruba göre yüzde 6,7 oranında artış gösterdi. Övgü alan C grubu, verimliliğini yüzde 6,6 oranında artırdı.

Üç grup içinde en kötü verimlilik ise para ödülü alan B grubunda görüldü. Motivasyon kaynağı olarak para alan işçilerin verimliliği, dördüncü gruba göre sadece yüzde 4,9 oranında arttı.

Araştırmanın ikinci gününde para alan B grubu çalışanlarının verimliliği daha da düştü. İş karşılığında hiçbir şey almamak bile, firmanın günlük hedeflerine ulaşmak için çalışanları paradan daha fazla motive etmiş gibi görünüyordu.

Şirketin genel verimliliği, para ödülü alanların verimliğindeki gerileme yüzünden yüzde 6,5 oranında düşüşe uğradı.

İnsanlar sadece para için çalışmıyorlar. Motivasyon için daha fazlasının gerektiği ortada; belki de insanların yaptıkları işe bir anlam katıyor olmaları, işlerine bağlılıklarını sağlıyor.