Türkiye’de internet üzerinden uzaktan eğitim uygulamaları, ilk kez 1996 yılında ODTÜ Enformatik Enstitüsü’nün öncülüğünde başlamıştır. Üniversiteler 2000’li yılların ortalarından itibaren uzaktan eğitim için kaynak ayırmaya başlamıştır.

Türkiye’de giderek yaygınlaşmaya başlayan uzaktan eğitim yoluyla, 60’ın üzerinde üniversitede ön lisans, lisans ve lisansüstü düzeyde eğitimler verilmekte.

Uzaktan eğitim güçlü bir teknoloji altyapısı gerektiriyor.

YÖK, uzaktan eğitim sunmak isteyen üniversitelere izin verirken güçlü teknolojik alt yapı dışında farklı ölçütler de aramakta.

Türkiye’de üniversitelerde uzaktan eğitim çalışmaları genellikle uzaktan eğitim merkezleri tarafından koordine edilmekte.

Uzaktan eğitim, yüz yüze öğrenme olanağı olmayan kişilere erişilerek eğitime erişimde eşitliğin sağlanması, eğitim gider ve maliyetinin azalması, internet ortamında çok çeşitli öğrenme materyallerinin paylaşılması sayesinde eğitimde kalitenin artması, sağlanan olanaklarla uzaktan eğitimin daha kolay sürdürülebilir olması, teknolojik gelişmelerin daha hızlı aktarılmasına imkan sağlaması, çalışan bireylerin yaşam boyu öğrenme çerçevesinde yeni gelişmeler hakkında bilgi edinebilmelerine olanak sağlaması, geleneksel eğitim uygulamalarındaki aksaklıkları giderici yeni seçenekler oluşturulması, öğrencilerin uzaktan eğitim ile dünyanın değişik ülkelerinde bulunan üniversitelerin eğitim imkânlarından yararlanabilmesi, psikolojik sorunlar (örneğin sosyal fobi gibi) yaşayan öğrencilere rahatlık sağlaması uzaktan eğitimin sunduğu bazı avantajlardır.