3 Nisan 1930 tarihinde Türkiye’de kadınlara ilk kez belediye seçimlerinde seçme ve seçilme hakkı verildi. 1930 yılı kadınların seçim haklarını elde etmelerinin başlangıcıdır.

Mecliste kabul edilen Belediye Kanunu, 18 yaşından itibaren kadınlara belediye seçimlerinde oy hakkı tanırken, seçilebilme hakkını da getiriyordu.

Türkiye’de kadınların siyasal haklarını kazanmaları sürecinde 3 Nisan 1930 tarihli Belediye Kanunu ilk aşamayı oluşturmuştur. İkinci aşama, 26 Ekim 1933 kadınlara köy ihtiyar meclisi ve muhtarı seçimlerinde seçme-seçilme hakkını, üçüncü aşama 5 Aralık 1934 tarihinde milletvekili seçme ve seçilme hakkını getirilmiştir.

Kadınların ilk kez oy kullandığı ve aday olabildiği TBMM seçimleri 8 Şubat 1935’te yapıldı ve 17 kadın milletvekili ilk kez meclise girdi. Ara seçimlerde bu sayı 18’e ulaştı. TBMM’deki 400 milletvekilin yüzde 4,5’ini oluşturdular. Bu oran, Cumhuriyet tarihinde kadınların TBMM’de en yüksek temsil oranı olma özelliğini 2007 yılı genel seçimlerine kadar korudu.