Türkiye’de çocuklara yönelik reklam sayıları her geçen gün daha da artmakta. Erken yaşlarda, reklamlara maruz kalma ve etkilenme oranları daha da artmaktadır. Araştırmalara göre çocukların reklamlarından etkilenmesinde yaş, önemli bir kriter.

Okul öncesi çocukların yiyecek tercihlerini televizyon reklamları belirlemekte. Gıda reklamları çocukları fazlasıyla etkilemekte. Amerika, Fransa, İngiltere, Almanya gibi ülkelerde yapılan araştırmalarda, çok fazla televizyon başında zaman geçiren çocukların şişmanlık(obezite) hastalığına yakanlandığını gösteriyor.

Yaşanan sıkıntıların temelinde ailelerin ev içindeki tutumları, televizyonun evdeki konumu ve en önemlisi reklamlar gösteriliyor.

Televizyonda şekerli, yağlı ve yüksek kalorili besinlerin reklamlarına yer verilmekte. Meyve ve sebzeyle ilgili hiçbir reklam televizyonda yer almamaktadır. Araştırmalara göre çocuklar yılda 20 bin ile 40 bin arasında reklam izliyor. Çocukların tamamına yakını, televizyona uzun süreler maruz kalıyor. Gıda reklamlarının özellikle okul öncesi çocukların yeme tercihlerini şekillendiriyor.

Çocuklar; çizgi film, reklam, çocuk programı, çocuklara yönelik dizi, yarışma programları, çocuk filmi ve dizileri seyretmekte. Çocukların tamamı, gıda reklamlarını ilgiyle, severek izlemekte.

Anneler, çocukların gıda reklamlarından çok etkilendiğini ve ürünlerin markalarını bilip istediklerini belirtmekte.

Çocukların tamamına yakını, gıda reklamlarında verilen mesajlara inanıyor ve reklamlardaki herşeyi gerçek zannediyor. Yoğun olarak televizyondaki reklamlara maruz kalan çocuklarda ise dikkat eksikliği, odaklanma bozukluğu ve dışardan gelen hiçbir mesaja yanıt vermeme gibi durumlar oluşuyor.

Çocukların satın alınmasını en çok talep ettikleri ürünler; çikolata, cips, bisküvi, şeker, gofret, sakız, kahvaltılık mısır gevrekleri, süt ve süt ürünleri, yoğurt, puding, dondurma, şarküteri ürünleri, meyve suları ve gazlı içecekler.

Çocuklar genelde market alışverişi sırasında abur cubur denilen sağlıksız, katkı maddeli, kanserojen, şişmanlatıcı besinlere daha çok ilgi göstermektedir.

Anneler, gıda reklamlarının denetimsiz olduğunu ya da doğru denetlenmediğini belirterek, reklamlara yaş sınırı getirilmesini ve gıdaya ayrılan sürelerin çok uzun, reklam aralıklarınınsa çok sık olduğunu düşünmekte.

Çocuklar reklamları oyun olarak görüp reklamlardaki her ürünü ailelerinden istemektedir.