Biberiye 50 ila 100 santim yükseklikte çalı görünüşünde kışın yaprağı dökülmeyen çiçekleri soluk mavi renkli, çok yıllık bir bitkidir.

Mersin ve Adana yöresinde maki florası içerisinde, orman içi boşluklarda, tarla ve üzüm bağları kenarlarında, özellikle de koruma altındaki ağaçlandırma sahalarında yetişmektedir.

Eski Yunan ve Romalılar tarafından çok iyi bilinen biberiye bitkisi, hem mutfakta hem de tıbbi tedavide kullanılmıştır.

Hafıza artırıcı etkisi olduğuna inanılmaktadır ayrıca bağlılık simgesi olarak düğün törenlerinde gelin tacına takılmıştır.

Terapi etkisi antik çağlardan beri bilinmektedir, hasta odalarında yakılarak havanın temizlenmesinde kullanılmıştır. Biberiye bitkisi yiyecek olarak tüketildiğinde kabızlığa karşı, hazım sistemi uyarıcısı, safra artırıcı ve idrar söktürücü faydaları bulunurken, haricen iltihaplı yaraların tedavisinde, uçucu yağının da romatizma ağrılarını dindirmek için kullanıldığı belirtilmiştir.

Biberiye yaprağı tam veya öğütülmüş şekilde çorbaya, güvece, sosis vb. balık ve tavuk yemeklerine, lezzet verici olarak kullanılırken, uçucu yağı ise gıda maddelerinde, parfümeride ve kozmetikte (sabun, krem, saç toniği, şampuan vs.) kullanılmakta.

Bitki ve ekstreleri antibakteriyel ve antioksidant etkiye sahiptir, et ve yağların kalitesinin bozulmadan saklanmasını sağlamaktadır.

Ülkemizde en fazla üretimin yapıldığı, Mersin ve Adana yöresinde biberiyenin doğada bilinçsizce hasat edilmesi tahrip edilmesinden dolayı doğal yayılış alanları her yıl azalmakta.