Böcek ve diğer küçük canlılarla beslenen Kelaynak Kuşları beslenme ortamlarının yanlış ilaçlamalar yüzünden azalması nedeniyle yok olma tehlikesiyle karşı karşıyadır.

Yaşayabilecekleri yerler Fas, Türkiye ve Suriye’dir. Dünyada sadece Türkiye’de Şanlıurfa’nın Birecik ilçesinde ve Fas’da koruma altında az sayıda bulunmaktadırlar.

Ortadoğu ve Afrika, Kuzey Sahra çöllerinde kayalıkların arasında bir kaç yumurta yumurtlayarak ürerler.

Tüysüz kırmızı bir yüz ve kafaya ile uzun kıvrık kırmızı bir gagaya sahiptir. İri, parlak, cilalı, siyah kuşlardır. Başlarında tüy olmaması nedeniyle bu adı almışlardır.

Kışı geçirdiği yerler Sudan’ın bir kısmı, Etiyopya, Eritre ve belki de Somali’nin bazı yerleri ,Yemen ve Suudi Arabistan’dır. Bu tür şimdi resmi olarak kritik tehlike sınırındadır. Vahşi olarak yaşayan nüfusu 420 olarak tahmin edilmekte ve yaklaşık bin 500’ü tutsaktır.

Dünya popülasyonları yaklaşık 500 bireydir. Türün doğal yaşam alanı Alpler’den Kızıldeniz’e, Fas’dan Güneydoğu Anadoluya kadar uzanan geniş bir coğrafyadır. Yanlış tarım politikaları sonucunda kurutulan sulak alanlar ve böcek öldürmek için tarlalarda kullanılan ağır kimyasallar (Özellikle DTT) bu kuşun neslinin tükenmesinin eşiğine getirmiştir.

Türkiye’de yaşayan yaklaşık 75 kuşun göç etmesine izin verilmemekte ve göç zamanı kuşlar kafeslere alınmaktadır.

Uçuşları çok güzel ve zariftir. Kelaynaklar çok sosyaldir, sabahın erken saatlerinde 10-15 km uzaklıktaki beslenme alanlarına guruplar halinde giderler. Uzun ve kıvrık gagalarıyla yiyeceklerini ararlar. Yuvalarını yapma dönemi Şubat-Mart aylarıdır.

Erişkin kuşlarla birlikte beslenme alanlarına uçarlar. Kendilerini besleyebilecek duruma gelene kadar anneleri onları 2-3 ay besler. Tek eşli yaşamaları nedeniyle üremeleri çok yavaş olur.