UNICEF Suriye’den gelip Türkiye’ye yerleşen çocuklarla kamplarda röportaj yapmaya devam ediyor bu seferki konuk Nour. Sürekli gülümseyen ve çevresine neşe saçan 11 yaşındaki Suriyeli Nour’u Gaziantep Islahiye Kampında tanımayan yok gibi. Kampın belki de en mutlu çocuğu o. Özellikle de kuşları, oyuncak bebeği ve cep telefonu ile oynarken ondan daha mutlusu yok. Nour, üç yılı aşkın bir süredir annesi, babası ve 17 yaşındaki Mohammed ile 16 yaşındaki Ali adlı iki abisiyle birlikte bir çadırda yaşıyor. Ülkesindeki çatışmalardan ötürü ailece yaşadıkları Cisr el-Suur kentinden Türkiye’ye yerleşmişler.

Ülkesinde iki yıl boyunca down sendromlu çocukların katıldığı özel bir eğitim merkezine giden Nour, okuma yazmayı burada öğrenmiş. Kampta ise Çocuk Dostu Alan’daki etkinliklere hiç aksatmadan katılıyor. En çok dans etmeyi ve resim yapmayı seviyor.

Gençlik çalışanı, Nour için şunları söylüyor; Nour benim için bu kamptaki özel çocuklardan biri. Çocuk Dostu Alanımıza kendi başına gelip gidiyor. Dans ve müzik aktivitelerimiz onu çok mutlu ediyor. Resim yapmaya karşı da özel bir ilgisi var. Her ne kadar okula gidemese de kişisel gelişimi için buradaki etkinliklere düzenli olarak katılmasını teşvik ediyoruz.

Nour ise, Hem çalışkanım, hem akıllıyım üç dileğim sürekli gençlik çalışanlarının yanımda olması, bir kız kardeşim olması ve denize gitmek, diye belirtirken ayrıca ileride başarılı bir doktor olmayı hayal ediyor.